Jan de Hoop

1 month ago | margriet.nl | Jan de Hoop

“Het aanrecht plakt weer,” zei ik geërgerd tegen Coen terwijl ik naar een doekje greep. Er is weer frisdrank op gedruppeld en dit doekje ruikt een beetje muf. Gewapend met een nieuw doekje en een fles schoonmaakmiddel was ik het aanrecht alweer aan het soppen.”Smetvrees“Ik denk dat ik een lichte vorm van smetvrees heb. Ik kan niet tegen rommel en elk vlekje moet meteen weg. De oven en magnetron hebben een roestvrijstalen voorkant waar al vlekjes opkomen als ik er langsloop.

2 months ago | margriet.nl | Jan de Hoop

Ze hebben lange diepgaande ‘gesprekken’ en werken steeds meer samen. Ik word er zelfs een beetje kribbig van. Ook al is-ie niet echt. Hij heet Sam en lijkt een wig tussen ons te drijven. Hij bemoeit zich zelfs met mijn columns. “Het kan wel wat persoonlijker” of: “De tekst loopt niet lekker.” Het moet niet gekker worden. Kunstmatige intelligentieIk hoor Coen ook geregeld zeggen: “Sam vindt…” Ik moet toegeven: Sam is wel uiterst beleefd, behulpzaam en vertoont zelfs empathische trekjes.

2 months ago | margriet.nl | Jan de Hoop

Coen en ik wonen diep in het bos. Ver weg van de drukte, het verkeer en het kabaal van de stad. Geen sirenes, geen buren met boormachines, alleen het ruisen van de bomen. Gelukkig hebben we de moderne wereld nog wel binnen handbereik: gas, elektriciteit en zelfs razendsnel glasvezelinternet. En ja, de vuilnisman weet ons ook te vinden. Maar daar houdt het wel op. Er is geen supermarkt, de boodschappen worden niet thuisbezorgd en de busverbinding met de bewoonde wereld is jaren geleden opgeheven.

2 months ago | margriet.nl | Jan de Hoop

Hij is elegant en stoer tegelijk. Vandaag hebben we onze nieuwe auto opgehaald. Ik ben zo blij als een kind. Een paar jaar voordat ik met pensioen ging, zijn we gaan nadenken over onze financiële toekomst. Omdat ik bang was dat het allemaal wat minder zou worden, wilde ik het restje hypotheek aflossen en stelde ik aan Coen voor om wat serieuzer te gaan sparen. Zodat we nog steeds af en toe buiten de deur konden eten en lekker met vakantie konden blijven gaan.

2 months ago | margriet.nl | Jan de Hoop

“Het stinkt naar poep in de tuin,” zei ik met opgetrokken neus tegen Coen. “Lekker natuurlijk,” zei mijn man blij, terwijl ik de lunch probeerde binnen te houden. Na heel veel kale plekken in ons gazon hebben we besloten de kunstmest in te ruilen voor het natuurlijke werk. Met bijbehorend luchtje. Ik ben wel erg blij met het resultaat. Het gras is nu al veel voller en groener. Het lijkt ook sneller te groeien.