Libelle

1 month ago | libelle.nl | Hilmar Mulder

Zondag kwam Wieke Biesheuvel, onze geliefde columnist, langs in het Libelle-huis tijdens de Zomerweek. Na afloop zaten we backstage nog gezellig na te kletsen. Over Afrika, natuurlijk, geen gek onderwerp: Wieke woonde immers jarenlang in Zambia. Ik vroeg haar: “Ken je de boeken van Chimamanda Ngozi Adichie?” Ik ben namelijk echt groot fan van haar werk.

1 month ago | libelle.nl | Hilmar Mulder

Als je haar maar goed zit. Dan zit je haar wel oké. Hoe Vulcano (de band zong dit in 1983, ik heb het opgezocht) het voor elkaar heeft gekregen, geen idee, maar nog steeds zingt bijna iedereen deze klassieker volautomatisch mee. Toeval of niet: ook bij Libelle hebben we een klassieker met haar in de hoofdrol, namelijk onze kapselproductie. Altijd inspirerend, de variaties in prachtige koppies, geknipt, geföhnd, gekleurd, gestyled, los gekruld of juist strak naar achteren gekamd.

1 month ago | libelle.nl | Charlotte Jansen

“Ik heb veertig jaar lang met klachten rondgelopen en ben altijd van het kastje naar de muur gestuurd. Als kind had ik een ijzertekort. In de puberteit kwam daar een tekort aan B12 bij. Ik was altijd ontzettend mager, heel wit en had steevast wallen en donkere kringen onder mijn ogen. Je zag aan mij dat er iets mis was. Ik voelde het ook. Altijd was ik moe. Zo moe dat ik amper kon meedoen met ‘normale dingen’: studeren, stage lopen, het was eigenlijk allemaal te veel.

1 month ago | libelle.nl | Hilmar Mulder

Twintig jaar. Zo lang ben je al niet meer hier, en toch voelt het soms alsof je gisteren nog naast me zat. Kleine dingen brengen je elke dag terug. Het klosje garen in jouw oude ladenkast met naaigarnituur, dat ik nog steeds gebruik. De knopen die ik glimlachend aanzet met jouw naald, omdat ik weet dat jij dat fantastisch had gevonden. Of een ansichtkaart die ik tegenkom, met in jouw mooie, herkenbare handschrift een lief berichtje. Het zijn die kleine sporen van jou, die overal om me heen zijn.

2 months ago | libelle.nl | Hilmar Mulder

Afgelopen weekend plaatste ik een spontane tweet tijdens het tv-verslag van Koningsdag in Doetinchem. Die ging over prinses Alexia en het breed gedragen ‘glimlachgebod’ dat blijkbaar alleen geldt voor vrouwen. Nu, dagen later, groeit het aantal reacties nog altijd, bemoeien de Telegraaf en Mediacourant zich ermee, en heeft mijn opmerking een diepe snaar geraakt. Twitter bericht wordt geladen...