-
1 week ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
-
2 weeks ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
O pasado luns tiven o pracer de colaborar co Liceo nunha mesa redonda sobre a figura de Castelao para homenaxealo no 75 cabodano. Acompañei a Miguel Anxo Seixas e José Manuel Barbosa. Ningún lugar tan propicio como o Liceo. Alí expuxo de forma individual por primeira vez en 1912 e alí ditou daquela a súa conferencia “Algo acerca de la caricatura”.
-
3 weeks ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
Na prensa destes días vexo varias noticias que me chaman a atención e que me fan concibir esperanzas de que as augas -quentes- volvan ao seu rego, coa idea de que debaixo do histórico bafo da burga, veña unha chea de éxito que empate coa razón de ser da orixe da cidade. Leo da constitución dun grupo de investigación e reflexión, con vontade expresa de “contribuír ao desenvolvemento do termalismo e propiciar o aproveitamento sostible dos recursos xeotérmicos de Ourense”, chamado “Agora Termal”.
-
1 month ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
Creo que á parte da intranscendente cuestión da monarquía ou república para a vida dos cidadáns, hai outras identificacións da sociedade que nos dan máis información. A democracia, por exemplo, é onde o poder acertar e equivocarse reside na maioría social; a ditadura, onde un manda (normalmente equivocado, por soberbia) e o resto acata. E ao igual que hai monarquías democráticas (Suecia, Holanda, Noruega, España, etc.) hainas ditatoriais, como a de Catar, Arabia Saudita, etc.
-
1 month ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
Cando estudei museoloxía en Santiago ao profesor don Ángel Sicart creo que non lle chistou moito que fixera o traballo de curso sobre a importancia dos servizos de bares e restaurantes nos museos. Pero sempre me cobizara o tema desde unha visita á cafetería do Museo de Orsay, xusto detrás do grande reloxo da antiga estación de tren parisina; quedara engaiolado pola vista, e polo arrecendo a café e croisant.
-
1 month ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
O caso é que Panamá existe, como saben, por vontade dos Estados Unidos. Promoveu a independencia desa parte que antes estaba integrada na república de Colombia para faceren eles, xunto con oito mil galegos traballando, o Canal (1904-14), pois o proxecto francés (1880-89), fracasara. A historia dá moitas reviravoltas, pero, como os ríos, flúe e non dá marcha atrás. Trump teno difícil. Repasemos. Panamá mira máis ao Pacífico ca ao Atlántico.
-
1 month ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
De partida, por suposto, tómoo con humor, aínda que se eu chego ser doutra maneira, seguro que me inchaba e andaba fardando por aí. Porque que che fagan un decreto só para ti, máxime se é do Concello onde naciches, é como se te nomeasen fillo predilecto, delincuente número un, ou algo así. Pero, a verdade, é que tamén se pode tomar con certa preocupación. Cóntollo desde o agradecemento pola porta que abriu o decreto, e vostedes xulguen.
-
2 months ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
A sigla UPG poden acochar moitas cousas. Na fala castelá e portuguesa, as Unidades de Psiquiatria Geriatrica, que, como o seu nome indica, atenden as persoas demenciadas de máis idade.
-
2 months ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
O actual debate sobre se Castelao debe ser recoñecido como primeiro presidente de Galicia desacóugame. Porque é utilizado como “arma” na loita política cotiá; ou sexa, puro “ruído”. Xa escribira hai dous anos do tema, “Castelao presidente?”. Agora volvo mallar no ferro. Todas as comunidades con vocación identitaria precisan mitos. Tanto ten que sexan territoriais -nacións, cidades...- como de afectos -literatura, música, deportes...-. E os mitos evolucionan.
-
2 months ago | 
laregion.es | Afonso Vázquez-Monxardín
A propósito do intento de nomear a Castelao “primeiro presidente de Galicia” faleilles aí atrás do Consello de Galicia, ese ente que fundou Castelao alá por 1944 para poder xogar ao arrimado cos vascos e cataláns, e formaren unha voz común de cara á que crían inminente caída de Franco. E tamén, dos contactos cos vellos galeguistas que fixera en Buenos Aires durante as miñas estadías alá de acabalo entre os oitenta e noventa do século pasado.
