-
2 months ago | 
wordswithoutborders.org | Chantal Spitz |Jean Anderson |Raoul de Jong |Preti Taneja
Reading to Coexist: A Conversation with Itamar Vieira Junior To me, the text doesn’t resolve itself even when I write the final sentence. Translated from Portuguese by the author
-
2 months ago | 
wordswithoutborders.org | Dinçer Güçyeter |Igiaba Scego |Raoul de Jong
In the fiction and nonfiction gathered here, members of diaspora communities in Europe navigate multiple languages, cultures, and sets of societal expectations. Dinçer Güçyeter’s kindergartner does his best to support his Turkish guest-worker parents in Germany; Igiaba Scego’s narrator describes how her Somali family has remained close despite the distances—and languages—dividing them; and Raoul de Jong considers his Surinamese father’s immigrant experience in the Netherlands.
-
May 22, 2024 | 
wordswithoutborders.org | Raoul de Jong |Judith Kiros |Lauren Goldenberg |Alexander Aguayo
Dear Jaguar Man,The Spanish were the first strange men to appear on your jaguar coast, in search of the mythical golden city, El Dorado. It was on April 23, 1594, that one of them hammered a cross into the ground and declared: “In the name of God I claim this land for His Majesty Don Felipe, our lawful overlord!” Those strange visitors would never find El Dorado. But they also wouldn’t leave your country in peace.
-
May 22, 2024 | 
wordswithoutborders.org | Raoul de Jong
Raoul de Jong has published six novels. His latest book, Jaguarman (2020), was nominated for the Libris Prize and the European Union Prize for Literature. In 2023, de Jong wrote the Boekenweekessay (“Book Week Essay”), the most prestigious literary honor in the Netherlands. He was the first Black writer in this 89-year-old tradition to be asked to do so, and his essay “Boto Banja” (2023), became a #1 bestseller.
-
May 2, 2024 | 
nrc.nl | Raoul de Jong
Toen ik 12 was, zat ik huilend in een auto op de parkeerplaats van de Gamma in Schiedam. Terwijl mijn moeder door de stromende regen naar de winkel rende voor materiaal voor een van haar onbegrijpelijke timmerprojectjes, schreef ik in mijn dagboek: „Het is voorbij. De laatste dag van mijn lagere school is voorbij. Voorbij is een periode.
-
Nov 30, 2023 | 
nrc.nl | Raoul de Jong
De afgelopen tien weken danste, lachte, ruziede, dronk en leefde ik dag en nacht samen met 35 schrijvers uit Azië, Afrika, het Midden-Oosten, Europa en Zuid-Amerika in een studentenhotel op de campus van de Universiteit van Iowa, ter gelegenheid van het International Writing Program dat daar sinds 1967 wordt georganiseerd.
-
Nov 3, 2023 | 
nrc.nl | Raoul de Jong
South Vincennes Avenue nummer 4831 blijkt een elegant oranje bakstenen huis van twee verdiepingen. Als het in Amsterdam had gestaan was het een Airbnb geweest, maar dit is Bronzeville, in de South Side van Chicago. Vanuit het centrum had ik een uur moeten reizen om er te komen en ergens halverwege waren alle toeristen uit de bus gestapt.
-
Oct 5, 2023 | 
nrc.nl | Raoul de Jong
Een paar kilometer voorbij Grand Canyon National Park zien we een bord langs de weg: Welcome to the Navajo Nation. Daarna zijn er geen hiking trails meer, geen visitor centers, geen hordes sjokkende toeristen, geen uitlegborden. Het landschap is er gewoon, vrij om te sprankelen, waardoor we voor het eerst die dag werkelijk zien hoe grandioos het is.
-
Sep 1, 2023 | 
nrc.nl | Raoul de Jong
Afgelopen maart, midden in de Boekenweek, werd ik door de Amerikaanse ambassade gevraagd of ik dit najaar wilde deelnemen aan The International Writing Program van de universiteit van Iowa. Het klonk precies als wat ik nodig had: een paar maanden stilte aan de andere kant van de oceaan in het land dat via boeken, liedjes en films zoveel van mijn dromen had beïnvloed. Dus zei ik ja. En gewoon omdat dat kon, besloot ik niet direct naar Iowa te reizen, maar te beginnen met een roadtrip.
-
Jun 30, 2023 | 
nrc.nl | Raoul de Jong
Eigenlijk wilde ik u deze maand vertellen over wat een inheemse vrouw mij in een dorpje in het Amazone-regenwoud vertelde over klimaatverandering en over waarom haar strijd ook onze strijd is. Maar zoals u misschien al doorhad, sta ik deze editie zelf op de cover. Samen met – padampadam – Édouard Louis, een van mijn liefste vrienden/een van de grootste schrijvers ter wereld. En het voelt vreemd om daar in deze column niets over te zeggen.
